Kochani Parafianie, Drodzy Goście, Kuracjusze!
W Wielkanoc, wczesnym rankiem, gdy jest jeszcze ciemno z niewiastami idziemy do Grobu Pana, martwiąc się, kto odsunie kamień, który jest u wejścia.
Każdy z nas dźwiga ten ciężar obaw, lęku, niepewności, pytań o jutro.
I ten ciężar wydaje się coraz większy – w obliczu kruchości życia
i przemijania – wydaje się ogromny, twardy, ponad siły.
Zechciej przyjąć na te Święta Wielkiej Nocy życzenia, żeby głaz już piersi nie przytłaczał,
żeby wreszcie rozpadł się mur ułożony z niewiary,
żeby radość wróciła i nie było już kamiennej twarzy,
żeby zwątpienie, zrodzone z niepotrzebnej trwogi
zobaczyło moc Zmartwychwstałego Pana, który mówi do Ciebie:
„Nie lękaj się”.
„Oto Ja wszystko czynię nowe”.
Niech Wam Bóg Błogosławi!
Wasz Proboszcz Ks. kan. Zbigniew Niemasik